Het geluid van Friesland
Met het nieuwste synesthetische werk versmelten figuratie en abstractie.
(Jan Reus, De Bombrekken)
Met het nieuwste synesthetische werk versmelten figuratie en abstractie.
(Jan Reus, De Bombrekken)
Het schilderij als afbeelding van de feiten - en als maatschappijkritiek.
(Jan Reus, Achter de maskers)
Af en toe sluipt er een tijdloos en toch als Reus herkenbaar werk tussendoor.
(Jan Reus, Loekie)
Wie is er bang in het donker? Wie zou dat moeten zijn?
(Jan Reus, Achter de bosrand)
Niets gevaarlijker dan dat: het koddige kuddediertje gekloond.
(Jan Reus, Het stiertje van het speelveld)
In het vroege werk van Reus worden klassieke elementen gecombineerd.
(Jan Reus, Amadeus)
Zoals in de Middeleeuwen lenen drieluiken zich voor een narratief.
(Jan Reus, Hoogmoed)
In een vroeg drieluik experimenteert Reus met de ruimte van de panelen.
(Jan Reus, De overkant)
Boven: detail van het grote drieluik Het lied van de Aarde, Reus' antwoord op Het lam gods van de gebroeders van Eyck.
In een interview vertelde Jan Reus (1949) ooit dat hij een lastig kind was geweest, een eigenwijze spring-in-'t-veld met een grote fantasie en dito mond. Bovendien was hij behept met een ernstige vorm van woordblindheid.
"Ze wisten op school niet wat ze aan me hadden. Ik was een erg actief. druk kind en verveelde me vrij snel op school. Ik was liever buiten, in de natuur. Jaren later werd pas duidelijk waarom ik als kind zo recalcitrant was en de leraren mij niet begrepen: ik bleek dyslectisch te zijn. Bovendien zette ik op heel jonge leeftijd woorden al om in beelden en geluid, in welke vorm dan ook; dat boeide me."